از آنجا که مایکروویو تقریباً در هر خانه ای وارد شده است ، نسبت به سایر روش های تهیه غذا مزایای آن را نشان می دهد.

    اجاق های مایکروویو در هنگام استفاده کمتر خطر سوختگی دارند. آنها غذا را گرم می کنند اما برخلاف سایر روش های گرمایش ، خودشان سرد می شوند. غذای گرم شده می تواند ظرفی را که در آن گرم می شود ، گرم کند اما حتی در مقادیر کمتری از اجاق گازهای معمولی و اجاق ها.
    پخت و پز در اجاق مایکروویو (در مقایسه با پخت در فر یا سرخ کردن) به دلیل پایین بودن دمای پخت و پز آن ، که در واقع نقطه جوشاندن آب است ، تشکیل تارها و کاراکترهایی که سرطان زا هستند از بین می برد.
    گرمای مستقیم انواع دیگر لوازم آشپزخانه می تواند سطح را سرخ کند در حالی که داخل آن سرد است. پرتوهای مایکروویو عمیق تر از آن نفوذ می کند و در ترکیب با همزن یا تورنت ، امکان گرمایش بیشتر مواد غذایی را فراهم می آورد.

    اگر غذا قبل از قرار دادن آن در داخل کوره یا ماهیتابه از قبل در مایکروویو گرم شود ، زمان لازم برای گرم کردن غذا کاهش می یابد و همچنین شکل گیری کارسینوژن ایجاد می شود.
    مایکروویو باعث ایجاد آکریل آمید در سیب زمینی نمی شود که به عنوان یک سرطان احتمالی مورد توجه قرار می گیرد.
    به دلیل کاهش زمان آماده سازی در اجاق های مایکروویو ، پا مواد مغذی بیشتری را حفظ می کند زیرا با پخت و پز طولانی مدت آنها از بین نمی روند.
    بیکن پخته شده توسط مایکروویو دارای سطوح قابل توجهی پایین نیتروسامین های سرطان زا نسبت به بیکن پخته شده معمولی است.
    اسفناج تقریباً تمام فولات خود را هنگام پخت در مایکروویو نگه می دارد در حالی که هنگام پخت و پز در اجاق معمولی حدود 77٪ از دست می دهد.